گستره صوتی یک ساز و آوا به مجموعه‌ای از نت‌ها از پایین‌ترین (بم‌ترین) تا بالا‌ترین (زیرترین) نتی می‌گویند که شخص خواننده، توانایی اجرای آن‌را داشته باشد. «گستره صوتی» (Range) را می‌توان به کمک مفهوم اکتاو مشخص کرد اما ساده‌ترین راه نمایش آن، نوشتن گستره صوتی بر روی خطوط حامل از پایین‌ترین نت تا بالاترین است.

یک قطعه موسیقی یا بخشی مربوط به یک خواننده در این قطعه ممکن است به صورت یک گستره صوتی مجزا تعریف شود که برای آن‌ خواننده از پایین‌ترین تا بالاترین نت نوشته شده است. به طور معمول، بین گستره صوتی کلی در یک قطعه موسیقی و کوچک‌ترین گستره صوتی معمول در قطعه، اختلاف زیادی وجود دارد. به بیانی دیگر، این گستره صوتی کوچک‌تر که در آن، خواننده، بهترین و ساده‌ترین اجرا را خواهد داشت، موسوم به «تسی تورا» (Tessitura) است.

در بیان مفهوم گستره صوتی باید به «دانگ صدا»‌ (Register) نیز اشاره کرد. در حقیقت، دانگ صدا به بخش مشخصی از گستره صوتی یک خواننده یا ساز می‌گویند. در تصویر زیر، یک گستره صوتی از نت دو تا سل را بر روی خطوط حامل مشاهده می‌کنید.