|
|
|
|
|
ملودی های راول اغلب مبتنی بر مدهای کلیسایی هستند
|
|
|
|
کلود دوبوسی
هنگساز امپرسیونیست فرانسوی دوره رمانتیک را به سده بیستم پیوند داده است
|
|
|
|
سبک‌های موسیقیایی از ۱۹۰۰ تا ۱۹۵۰
سال‌های ۱۹۰۰ تا ۱۹۱۳ ارمغان آور دگرگونیهای بنیادی نو در قلمرو علم و هنر بود در دوران پیش از جنگ جهانی اول چشم‌های صورت گرفت
|
|
|
|
گوستاو مالر (۱۹۱۱ - ۱۸۶۰) واپسین آهنگساز بزرگ رمانتیک اتریشی است. او قلمروهای تازه ای در صداهای ارکستری گشود که بر بسیاری از آهنگسازان
اوایل سده بیستم تأثیر ،گذاشت
|
|
|
|
متر آهنگسازی توانسته است مانند ریشارت واگنر (۱۸۸۳-۱۸۱۳) تأثیری چنین شگرف بر دوران خود داشته باشد. در دهه های پایانی سده نوزدهم ،اپراها و
فلسفۀ هنری واگنر نه فقط بر موسیقیدانان که بر شاعران نقاشان و نمایشنامه نویسان نیز تأثیر گذاشت
|
|
|
|
ملودی آوازی بیانگر جوهره اپراهای وردی است موسیقی ارکستر هرچه گسترده و تأثیرگذار نیز باشد کانون موسیقی در آواز جای گرفته است
|
|
|
|
وهانس برامس (۱۸۹۷ - ۱۸۳۳) آهنگسازی رمانتیک بود که در فرمهای کلاسیک جانی تازه دمید. او در هامبورگ آلمان زاده شد
|
|
|
|
آنتونین دورژاک ۱ (۱۹۰۴-۱۸۴۱) اسمتانا پیرو در مقام پیشتاز موسیقی ملی چک بود و سنفونیها و آثار مجلسی اش را از جوهرهٔ آوازها و رقصهای عامیانه بوهمیایی انباشت.
|
|
|
|
در جنگلهای دورافتاده بزرگ شدم و از همان کودکی درونم را از زیبایی توصیف ناپذیر و خاص موسیقی بومی روسیه می انباشتم ...
|
|
|
|
در سده نوزدهم، اروپایی ها سخت بر این باور بودند که وطنشان درخور وفاداری و ایثار است. این عواطف ناسیونالیستی همزمان با دگرگونیهای نشأت گرفته از انقلاب فرانسه و جنگ های ناپلئون (۱۸۱۴-۱۷۸۹)، که طی آن ارتش فرانسه بیشتر سرزمین های اروپایی را عرصه تاخت و تاز خود قرار داد برانگیخته شد مقاومت نظامی برابر سپاهیان ناپلئون در بسیاری کشورها حس هویت ملی را برانگیخت چون سربازان برخلاف گذشته غیر مزدور و برخاسته از توده مردم بودند رشته های زبان فرهنگ و تاریخ مشترک ملی تحکیم یافت. میهن پرستانه به واسطهٔ نهضت رمانتیک که عشق به میراث ملی را ارج می نهاداحساسات میهن پرورپرشورتر نیز می شد.
|
|
|
|
|
|
اطلاعات تماس
|
|
 radmehrmusic90 |
|
تهران،ستارخان .بین بازارچه سنتی وچهارراه خسرو پلاک 559 واحد 3 |
|
021_44272767
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سخن روز
|
|
تصنیف در لغت (فرهنگ نامه عمید) به معنای قطعه شعری (آهنگی) است که طرب انگیز باشد.
تصنیف با ترانه و آواز تفاوت دارد و یکی از معمول ترین و رایج ترین قطعات ساخته شده در موسیقی سنتی ایرانیان است.
در فرهنگ موسیقی ما مردم از موسیقی که با کلام همراه شده باشد استقبال خوبی می‌کنند.
موسیقی ایرانی از نظر محتوا، نوع خواندن و نواختن بسیار متنوع است.
از انواع آن می‌توان به تصنیف، ترانه، قطعات ضربی مثل چهارمضراب‌ها، رنگ، پیش درآمد و… اشاره کرد که ما در این مقاله تصنیف را بررسی می‌کنیم.
تصنیف قطعه‌ای است موزون که همراه با آهنگ خوانده می‌شود یا به عبارت دیگر سخنانی شعر گونه که از قسمت‌های مساوی یا نامساوی تشکیل شده است.
اشعار آن هم می‌تواند دارای قافیه و وزن باشد و هم گاها فاقد قافیه و وزن.
تصنیف را می‌توان کلامی ریتمیک دانست که با موسیقی همراه شود.
تفاوت تصنیف با ترانه
ترانه سروده‌ای است کوتاه و برآمده از توده مردم، اما تصنیف برای مناسبت‌های مختلف ساخته می‌شود و بعد رواج پیدا می‌کند.
ترانه‌ها را می‌توان نوع سبک‌تر و شاد‌تر تصانیف دانست.
موسیقی ترانه گاها فاقد موازین علمی است در صورتی که تصانیف دارای وزن، قافیه و وزن عروضی هستند.
ترانه‌ها بر خلاف تصانیف می‌توانند بنا بر نظر خواننده کوتاه و بلند شوند و وزن معینی ندارند.
ترانه ساختمانی ساده دارد و فاقد آرایه‌های ادبی پیچیده است در حالی که تصنیف مملو از آرایه‌ها و … است.
ترانه ریتمیک و مولودیک است و اغلب شامل یک قطعه ضربی است و در عین حال سنگینی خاص تصانیف را ندارد.
در حالی که تصانیف سنگین و گاها غیر ریتمیک و اغلب اوقات غیر ملودیک هستند.
از انواع ترانه می‌توان ترانه‌های عاشقانه، ترانه‌های وصفی، ترانه‌های بزمی، ترانه‌های حماسی یا رزمی، ترانه‌های مربوط به حرفه‌ای خاص یا ترانه‌های لالایی را نام برد.
مهمترین تفاوت تصنیف و تانه این است که در تصنیف ابتدا ملودی ساخته شده و شعر بر روی آن سوار می شود اما در ترانه ،شعر وجود دارد و بر مبنای آن آهنگی با ملودی متناسب تنظیم می گردد.
|
|
|
|
تصویر روز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|