|
|
|
|
|
در موسیقی دو نوع فاصلۀ نیم‌پرده‌ای داریم، کروماتیک و دیاتونیک.
نیم‌پردۀ دیاتونیک (Diatonic Half Step)
به فاصلۀ بین 2 نت غیر هم‌نام که نیم‌پرده با هم فاصله دارند و بعد از یکدیگر قرار می‌گیرند، نیم‌پردۀ دیاتونیک می‌گویند.
برای مثال 2 نت می و فا نیم پرده با هم فاصله دارند و این نت‌ها در کنار هم قرار دارند از طرفی غیر هم‌نام نیز هستند. پس به فاصلۀ بین آن‌ها نیم‌پردۀ دیاتونیک می‌گویند.
یا به عنوان مثالی دیگر 2 نت لا و سی‌بمل را بررسی کنیم. این 2 نت نیم پرده با هم فاصله دارند، در کنار هم قرار دارند و غیر هم‌نام نیز هستند، پس به فاصلۀ بین آن‌ها نیم‌پردۀ دیاتونیک می‌گویند.
نیم‌پردۀ کروماتیک (Chromatic Half Step)
حال اگر 2 نتی که بعد از یکدیگر قرار می‌گیرند، نیم پرده فاصله داشته باشند و هم‌نام (از یک جنس) باشند، به فاصلۀ بین آن‌ها نیم‌پردۀ کروماتیک می‌گویند.
مثلا 2 نت فا و فادیز را در نظر بگیرید. این 2 نت در پشت سر هم قرار دارند، نیم‌پرده فاصله دارند و هم‌نام هستند. پس نیم‌پردۀ کروماتیک باهم فاصله دارند.
یا به عنوان مثالی دیگر، لا و لادیز را در نظر بگیریم. در این حالت نیز این 2 نت پشت سر هم آمده‌اند، هم‌نام هستند و نیم‌پرده فاصله دارند. پس این 2 نت نیم‌پردۀ کروماتیک فاصله دارند.
|
|
|
|
|
|
اطلاعات تماس
|
|
 radmehrmusic90 |
|
تهران،ستارخان .بین بازارچه سنتی وچهارراه خسرو پلاک 559 واحد 3 |
|
021_44272767
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سخن روز
|
|
تصنیف در لغت (فرهنگ نامه عمید) به معنای قطعه شعری (آهنگی) است که طرب انگیز باشد.
تصنیف با ترانه و آواز تفاوت دارد و یکی از معمول ترین و رایج ترین قطعات ساخته شده در موسیقی سنتی ایرانیان است.
در فرهنگ موسیقی ما مردم از موسیقی که با کلام همراه شده باشد استقبال خوبی می‌کنند.
موسیقی ایرانی از نظر محتوا، نوع خواندن و نواختن بسیار متنوع است.
از انواع آن می‌توان به تصنیف، ترانه، قطعات ضربی مثل چهارمضراب‌ها، رنگ، پیش درآمد و… اشاره کرد که ما در این مقاله تصنیف را بررسی می‌کنیم.
تصنیف قطعه‌ای است موزون که همراه با آهنگ خوانده می‌شود یا به عبارت دیگر سخنانی شعر گونه که از قسمت‌های مساوی یا نامساوی تشکیل شده است.
اشعار آن هم می‌تواند دارای قافیه و وزن باشد و هم گاها فاقد قافیه و وزن.
تصنیف را می‌توان کلامی ریتمیک دانست که با موسیقی همراه شود.
تفاوت تصنیف با ترانه
ترانه سروده‌ای است کوتاه و برآمده از توده مردم، اما تصنیف برای مناسبت‌های مختلف ساخته می‌شود و بعد رواج پیدا می‌کند.
ترانه‌ها را می‌توان نوع سبک‌تر و شاد‌تر تصانیف دانست.
موسیقی ترانه گاها فاقد موازین علمی است در صورتی که تصانیف دارای وزن، قافیه و وزن عروضی هستند.
ترانه‌ها بر خلاف تصانیف می‌توانند بنا بر نظر خواننده کوتاه و بلند شوند و وزن معینی ندارند.
ترانه ساختمانی ساده دارد و فاقد آرایه‌های ادبی پیچیده است در حالی که تصنیف مملو از آرایه‌ها و … است.
ترانه ریتمیک و مولودیک است و اغلب شامل یک قطعه ضربی است و در عین حال سنگینی خاص تصانیف را ندارد.
در حالی که تصانیف سنگین و گاها غیر ریتمیک و اغلب اوقات غیر ملودیک هستند.
از انواع ترانه می‌توان ترانه‌های عاشقانه، ترانه‌های وصفی، ترانه‌های بزمی، ترانه‌های حماسی یا رزمی، ترانه‌های مربوط به حرفه‌ای خاص یا ترانه‌های لالایی را نام برد.
مهمترین تفاوت تصنیف و تانه این است که در تصنیف ابتدا ملودی ساخته شده و شعر بر روی آن سوار می شود اما در ترانه ،شعر وجود دارد و بر مبنای آن آهنگی با ملودی متناسب تنظیم می گردد.
|
|
|
|
تصویر روز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|