زندگی هنری فرانتز شوبرت (۱۸۲۸ - ۱۷۹۷)، نخستین استاد هنر آواز رمانتیک با زندگی تمام آهنگسازان برجسته پیش از او متفاوت است. او هرگز منصبی

رسمی به عنوان سرپرست موسیقی یا ارگ نواز نداشت و هیچگاه رهبر ارکستر یا نوازنده ای چیره دست نبود. او نخستین آهنگساز وینی بود که درآمدش سراسر

از آهنگسازی فراهم می.آمد شوبرت به یکی از دوستانش گفته است: برای هیچ کاری ساخته نشده ام مگر برای آهنگسازی نبوغ او مرگ تأثرانگیز و زودرسش شناخته شد

فقط سالها پس از شوبرت فرزند یک معلم مدرسه بود و در وین زاده شد. او حتا در کودکی نیز استعدادی .داشت معلم موسیقی،ش مبهوت از استعداد او گفته

است : «هر چیز شگرف در موسیقی تازه ای که میخواستم به او بیاموزم از پیش می دانست از این رو در واقع به او درس نمی دادم بلکه فقط با او صحبت

میکردم و حیرت زده و خاموش به تماشایش می نشستم.

موسیقی شوبرت

شگفت آور است که یک آهنگساز در سی و یک سالگی درگذشته و آثاری چنین بدیع، متنوع و فراوان داشته باشد. شوبرت در کنار بیش از ۶۰۰ آواز از خود

سنفونی، کوارتت زهی، موسیقی مجلسی برای پیانو و سازهای زهی سونات ،پیانو قطعه های کوتاه پیانویی دو و چهار دستی مس و آثار اپرایی نیز برجا گذاشته

است.

آوازهای او در برگیرنده گسترۀ پهناوری از حالتها و گونه ها هستند. برخی بسیار کوتاه و برخی دیگر بسیار طولانیاند؛ در این آوازها فرمهای استروفیک

استروفیک دگرگون شده و همخوان با کلام به کار گرفته شده اند 

موضوع بسیاری از آوازهای شوبرت طبیعت جریان نهر راز شب و یا عشقی ناگوار است. بسیاری از سنفونی ها و آثار مجلسی او دارای ملودیهایی طولانی و

تغزلی هستند و او در اغلب آنها به نگارش واریاسیونهایی از آوازهای خود پرداخته است.