بتهوون (۱۸۲۷-۱۷۷۰)، در نظر بسیاری، تجسم والاترین حد نبوغ موسیقایی است. جایگاه بی همتای او در موسیقی درخور قیاس با جایگاه شکسپیر در ادبیات

و در نقاشی و پیکره سازی است. او در بیان موسیقایی قلمروهایی تازه گشود و بر سراسر سده نوزدهم تأثیری ژرف برجا گذاشت. بتهوون در ۱۶ دسامبر

۱۷۷۰ در شهر بن آلمان زاده شد. او نیز مانند باخ و موتسارت برخاسته از تباری موسیقیدان بود پدربزرگش که او نیز لودویگ نام داشت، موسیقی دربار بن

بود پدرش یوهان آوازخوانی تنور بود که منصبی دون پایه در دربار داشتدر شانزده سالگی برای بداهه نوازی در حضور موتسارت به وین رفت. نقل کرده اند

که موتسارت با شنیدن بداهه نوازی او گفته است او را جدی بگیرید؛ روزی می رسد که آثارش زبانزد همه خواهد شد بتهوون اندکی بعد به سبب وخامت حال

مادرش به بن بازگشت.نظر بتهوون موسیقی نه یک سرگرمی که نیرویی معنوی و توانا به خلق نگرشی برخاسته از آرمانهای والا بود موسیقی بتهوون بازتاب

.بی واسطه شخصیت نیرومند و رنجدیده او است

بتهوون بیشتر از فرمها و تکنیکهای کلاسیک استفاده کرده اما به این فرمها و تکنیک ها توان و شوری تازه بخشیده است. او که وارث موسیقی هایدن و

موتسارت بود، پلی میان دوره کلاسیک و دوره رمانتیک برپا ساخت بسیاری از نوآوریهای او سرمشق آهنگسازان

.بعدی شد

در توصیف موسیقی بتهوون شاید ساده ترین کار بیان کیفیت توفانی و پرتوان آثار او باشد. اما قطعه های ملایم ،شوخ باوقار و تغزلی نیز در آثار او فراوانند.

دامنه حالتهای بیانی در موسیقی او بسیار پهناور است. در نت نگاری آثار او نشانه های تمپو، دینامیک و حالتِ بیانی بسیار فراوان تر از آثار آهنگسازان پیشین

است