گوستاو مالر

گوستاو مالر 1911-1860 واپسین آهنگساز بزرگ اتریشی است.او قلمروهای تازه ای در صداهای ارکستری گشود که بر بسیاری از آهنگسازان اوایل سده ی بیستم تاثیر گذاشت،اما اهمیت آثار او تا نیم سده ی پس از مرگش چندان که باید درک نشد .پانزده ساله بود که به کنسرواتوار موسیقی وین راه یافت و سه سال در آنجا تحصیل کرد.در بیست و هشت سالگی ،سرپرست اپرای بوداپست بود .او علاوه بر سرپرستی اپرای وین،رهبر ارکستر فیلارمونیک وین نیز بود.در 1908 برای آنکه رهبر ثابت اپرای متروپولین نیویورک شود به آمریکا سفر کرد.مالر مردی بسیار احساساتی و شوریده،سرشار از کشاکش ها و تضادهای درونی بود.

موسیقی مالر

موسیقی مالر اغلب برنامه دار و بازتاب تکاپوی مداوم او برای درک معنای زندگی است.مهم ترین آثار او شامل نه سنفونی (و سنفونی نا تمام دهم که آن نیز اجرا می شود) و چند سیکل آوازی برای آوازخوان و ارکستر است که از سیکل های آوازی او میتوان به شیپور سحرآمیز پسرک1888 و شاهکار عظیم او ترانه ی زمین 1908 اشاره کرد.مالر می گوید سنفونی جهان است، سنفونی می بایست همه چی را در بر بگیرد.او به پیروی از سمفونی نهم بتهوون(کرال)در چهار سنفونی از سنفونی هایش از صدای انسان بهره گرفته است.موسیقی سازی مالر؛مانند موسیقی شوبرت که الهام بخش او بود آکنده از جوهره ی آوازی است.بسیاری از موومان های سنفنیک مالر بر اساس تم هایی از آوازهای خودش ساخته شده اند

سنفونی شماره یک در ر ماژور

سنفونی محبوب شماره یک ،که بین سال های 1885 و1888 ساخته شده ،نمایانگر بخش عمده ای از ویژگی های سبک کمال یافته ی مالر است .در موومان های اول و سوم این سنفونی چهار مووانی (که نسخه اولیه آن 5 موومانی بوده) تم های از آوازهای پیشین مالر به کار گرفته شده است.موومان اول که فرم سونات دارد؛با استفاده از جلوه ی صوتی فانفار ترومپت که گویی از دور دست به گوش می رسد و تقلید نغمه ی پرندگان،صدای طبیعت را به زیبایی تداعی میکند.موومان دوم،اسکرتسویی با رنگ و بوی عامیانه و موومان های سوم یک مارش عذا است. موومان آخر که آن نیز فرم سونات دارد،گشترده تر از موومانهای پیشین است ودرآن،مواد موسیقیایی موومان اول دستمایه ی تبدیل های تماتیک قرار میگیرد

https://www.aparat.com/v/ke1sy

برای دیدن ویدیو مربوط به مالر در قسمت پیوندها در سایت وارد کانال آپارات آموشگاه شوید